Dawny zbór ewangelicki w Polesiu
W miejscowości Polesie, położonej w zachodniej części gminy, tuż przy granicy województw lubelskiego i mazowieckiego, znajduje się budynek dawnego ewangelickiego domu modlitwy, który obecnie służy jako kaplica katolicka. Według źródeł parafii ewangelicko-augsburskiej w Radomiu, wybudowano go w miejsce drewnianego kościoła, który spłonął doszczętnie w pożarze 21 grudnia 1936 r. Pierwszym pastorem, poświęconego w 1938 r. domu modlitwy, był Teofil Lucjus, zaś parafia obejmowała Polesie, Leokadiów i – leżący w powiecie zwoleńskim – Helenów. Po zakończeniu działań militarnych II Wojny Światowej, wraz z odpływem kolonistów niemieckich, ewangelicki dom modlitwy przestał pełnić swoją funkcję, zaś w 1982 r. w części budynku powstała kaplica rzymskokatolicka, przynależna do parafii pw. św. Floriana w Łagowie.
Ciekawostka…
Jak wskazują kroniki parafialne, na cel budowy domu modlitwy w Polesiu parafianie opodatkowali się sumą 10 złotych od rodziny i 6 złotych od morgi ziemi. Wysoki Konsystorz Ewangelicki Warszawski udzielił zapomogi na ten cel w kwocie 1000 zł, zaś cała budowa wraz nowo nabytym dzwonem wyniosła około 10 000 ówczesnych złotych. Dla porównania – za 1 zł w okresie przedwojennym można było nabyć 1,5 kg chleba pszennego, 1 kg wołowiny lub 1 kg cukru.
Na fotografii: otwarcie ewangelickiego domu modlitwy w Polesiu.
Na fotografii: Teofil Lucjus, pierwszy pastor zboru ewangelickiego w Polesiu.
